هرکه خواست شعرنابی غزلی حرف نغزی ازتوگوید                                                              

صحبت ازپنجره و راه دور وغم دل می خواند                                                        

 من ولی نه اتاقم پنجره دارد نه یه راهی بلدم  

غم دل چون تومی آیی هیچ است   

{خزان}