نمی بخشم تو را مرا رنجانده ای
چرا مهر مرا به دل ننشانده ای
اگر از عاشقی سرت می شد گلم
چرا پس از دلت مرا هم رانده ای
تو در این کوره راه بی پایان عشق
گهی کردی شتاب گه جا مانده ای
تو کورم کرده ای ببین چشمان من
به چشمم جای اشک خون افشانده ای
اگر دعوای من زمین را خورد کرد
تو در کوه دل شعله ها بنشانده ای